Ik leerde Eddie van Toorenburg kennen waarmee het (muzikaal) meteen klikte. Onder de naam Breeze in diverse clubs gespeeld en diverse tapes rondgestuurd. Frits Hirschland heeft ons met zijn Hatafa Management bij Eric Boom onder de aandacht gebracht. Eerst foto’s laten maken bij Paul Huf voor de pers en later (samen met Kayak) op het strand van Scheveningen voor strooifoto’s. Uiteindelijk hebben we een platencontract getekend met Purple Eye Productions maar we moesten eerst nog wel even op 24-11-1972 met een talentenjacht van Radio Noordzee meedoen gepresenteerd door Tony Berk en Ferry Maat, want daar hadden ze een winnaar nodig en die winnaar kreeg een platencontract wat wij dus al op zak hadden. Zo kan het dus ook gaan.

Eric Boom produceerde onze single Talkin’About (uitgebracht door Ariola) die wekenlang in de ‘Troef 20’ (tipparade) heeft gestaan bij Radio Noordzee. Maar ja, als Radio Noordzee zich voor een bepaalde artiest wilde inzetten, kon je het bij Radio Veronica wel vergeten. En als Radio Veronica je plaat niet draaide werd die dus niet verkocht.

Begin 1974 kwam onze tweede single uit ‘Do it i fit tickles you fancy’ die we op moesten nemen terwijl eigenlijk niemand het zag zitten. Ik zag Breeze al niet meer zitten dus voor de plaat goed en wel uitkwam bestond Breeze al niet meer.

In 1976 kwam Breeze weer bij elkaar met als derde man Fred Jansen. Begin 1977 hebben we in ‘Frans Peters Studio’s’ de single Gypsy Woman met als B-kant Never let you down opgenomen. Toen deze single nog geen week uit was, werd deze door de dj’s van Hilversum 3 uitgeroepen tot ‘troetelschijf’. We gingen helemaal uit ons dak. Zoveel erkenning lag hierin opgesloten. Het was moeilijk om met beide benen op de grond te blijven staan. Als ons dat al niet gelukt zou zijn, werden we binnen een paar weken al zonder pardon weer op de grond teruggeslingerd. Als je namelijk troetelschijf bent word je een week lang bijna elk uur van de dag gedraaid. Maar na die week denkt elke dj: ‘die plaat heeft nu z’n kans wel gehad.’ Daarna wordt de plaat nog maar zelden gedraaid. Zeker als er zich dan ook nog ergens op de wereld een ramp voordoet waarbij Nederlanders betrokken zijn. Zoals in dit geval de vliegtuigramp op Tenerife. Waarna enkele weken aangepaste muziek werd gedraaid. Begrijpelijk natuurlijk, maar als je als beginnend groepje al je zinnen hebt gezet op deze single en hij gaat om diverse redenen als een nachtkaars uit, is het moeilijk op dat moment begrip op te brengen. Twee weken na de week troetelschijf heeft ie nog in de tipparade gestaan en kwam toen pas binnen in de top 50 (Hilversum 3) en een week later in de top 40 (Veronica). Diverse radio optredens gedaan. ‘Tussen twaalf en twee’ (Hans van Willigenburg), Los vast (Dick Bicker) en nog een aantal waaronder ook diverse met alleen een interview (Edvard Niessink, Frits Spits, Krijn Torringa). En bij de troetelschijf hoorde uiteraard Toppop, dat was toen het, en tevens het enige popprogramma op TV.

Eind 1977 en begin 1978 de elpee ‘It’s only a matter of time’ opgenomen die begin februari, tegelijk met de gelijknamige single, werd uitgebracht.
De single werd weer binnen een week na de release uitgeroepen tot ‘troetelschijf’. En waren we na het uitroepen tot troetelschijf van Gypsy Woman nog in de zevende hemel, dit keer hebben we lopen vloeken en tieren. Zo werd onze tweede single dus waarschijnlijk ook om zeep geholpen. Weer op TV met Toppop en Veronica had toen een keer in de drie weken op woensdagavond uitzending op TV en had toen de keuze top 5. Daarin werden wij ook een minuutje getoond en je kon dan bellen om door te geven welke ‘clip’ (zo heette dat toen volgens mij nog niet) je helemaal wilde zien. Dat werd Hot Legs van Rod Stewart.

Onze platenmaatschappij had geregeld dat wij in het voorprogramma van Don McLaen kwamen toen die voor een toernee naar Nederland en Belgie kwam. Optreden in het Concertgebouw in Amsterdam, De Doelen in Rotterdam, De Vereniging in Nijmegen, bij Philips in Eindhoven, Concertgebouw in Brussel en het theater der schone kunsten (of iets dergelijks) in Antwerpen. Nadat ik Loes in 1989 heb leren kennen, zijn we erachter gekomen dat zij, als groot Don McLean fan, op diezelfde avond dat wij in het concertgebouw te Amsterdam optraden in de zaal moet hebben gezeten.

Na mijn verhuizing begin 1991 heb ik in juni van dat jaar een housewarming gegeven en meteen mijn studio PONR’91, die ik de maanden daarvoor op mijn zolder had gebouwd, ingezegend. Omdat ik door mijn scheiding en problemen met mijn baan nogal wat schepen achter me had verbrand, leek mij de naam PONR’91 wel van toepassing. PONR staat voor ‘Point of no return’. Tot en met 1993 dagelijks (vooral 's nachts) in de studio doorgebracht.

In 2003 heb ik samen met Hans Lamboo ons project EUMETRIS opgestart en in december 2005 is onze CD 412nd uitgekomen. Heel veel goeie en bemoedigende reacties ontvangen, met name uit de muziekwereld. Maar vanuit radioland waren de reacties behoudender. De songs waren vaak te lang om op de radio gedraaid te worden.

15 jaar later, toen we allebei de tijd aan onszelf hadden, hebben we EUMETRIS nieuw leven ingeblazen d.m.v. het album

'The Midnight Laundrette'.

Woonden we in 2003-2005 nog 50 km uit elkaar, nu was dat 150 km geworden. Geen optie om wekelijks bij elkaar te komen. Met het over en weer zenden van muziekbestanden en overleg via WhatsApp, is dit album tot stand gekomen. Vooral de titelsong heeft overal zeer positieve reviews opgeleverd.